Vroeger was wind iets waar ik weinig mee kon. Nu brengt de wind alleen in mijn gedachtegang me al naar een happy place. Elk seizoen een groei qua skills en ik trotseer nu heftige stormen…. gewoon omdat ik moet windsurfen.

Vier jaar geleden was er een idee dat ik moest leren windsurfen en Surfschool Zeewolde werd mijn tweede thuis. Iedere zucht wind stond ik te wiebelen op die plank, vallen en opstaan en goed luisteren wat er me geleerd werd. Elke keer weer een stapje dichterbij het heilige planeren. Compleet afgemat kwam ik altijd van het water. Einde seizoen kwam Pieter plots naast me surfen en vertelde me dat ik klaar was om te gaan planeren. De kennis werd zorgvuldig overgedragen en mijn board ging er als een malle met mij vandoor. Vanaf dat moment wist ik het zeker… dit is wat ik wil leren, hier ga ik echt helemaal voor… dit is geweldig!

Eenmaal alle gear bij elkaar was het tijd om uit te vliegen. Alle surfspots in binnen- en buitenland bezoeken en helemaal opgaan in het wereldje. Meer had ik niet nodig, een heerlijk vrij gevoel.

Met windsurfen sport je spelenderwijs en je kan het tot je oud en opa bent blijven doen. Elke vooruitgang, een overwinning en eenmaal een stap onder de knie, zit het ook ingebakken in je spiergeheugen. Dat proces aanschouwen geeft zoveel plezier en voldoening. Nooit uitgeleerd; wave, freestyle, freeride of race, juiste basis heb ik wel gelegd bij surfschool Zeewolde….